W dniu 7 października na Cmentarzu Grębałowskim w Krakowie pożegnaliśmy śp. majora Kazimierza Jakimka ps. Marek, Orwid, syna zawodowego wojskowego.

Kazimierz Jakimek urodził sie roku 1923. We wrześniu 1939 r. wraz z ojcem brał udział w obronie Lwowa, po zajęciu miasta przez sowietów i uruchomieniu szkół włącza się w konspirację szkolną. W połowie 1940 r. przechodzi przez zieloną granicę na teren GG, wraca do rodzinnego domu w Strzemieszycach. Działa w Szarych Szeregach, a później w ZWZ (od XII 1941 r.), następnie w Armii Krajowej w stopniu plutonowego podchorążego. W XI 1943 r. zostaje aresztowany przez Gestapo, więziony do XII.tr. w Cieszynie, następnie zwolniony. W III 1945 r. pod Olkuszem aresztowany i torturowany przez PUBP w Będzinie. W dniu 12.XI.1945 r. skazany przez Wojskowy Sąd Garnizonowy Katowice na karę śmierci. W celi śmierci przebywał kilka miesięcy, wyrok na mocy amnestii zamieniono na 15 lat więzienia. Odsiadywał go w najcięższych komunistycznych więzieniach: Wronki, Potulice, następnie jako więzień pracował w kamieniołomach Wapno-Piechcina k. Inowrocławia. W więzieniu kilkakrotnie nakłaniano go, aby popełnił samobójstwo. Na mocy amnestii wyrok obniżono do 12,5 roku. Zwolniony warunkowo w marcu 1955 roku zgłosił się do więzienia i zaproponował, aby to jego aresztowano ponownie a wypuszczono matkę. Jego matka oraz dwie siostry również były aresztowane i odsiadywały wyroki od 1952 do 1955 i 1956 r.

Po zwolnieniu z więzienia pracował w Jaworznie i Krakowie. W 1958 r. ożenił się z Krystyną, byłą więźniarką polityczną, która siedziała w celi razem z jego matką.

W ostatnim pożegnaniu poza Rodziną wzięli udział kombatanci, m.in. koleżanki i koledzy Zmarłego zrzeszeni w WIN, ŚZŻ AK Oddział Kraków, Polskim Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego na czele z prezesami. Koleżanki i koledzy dzieci zmarłego, sąsiedzi, znajomi oraz reprezentantka Muzeum Armii Krajowej w Krakowie. Na pogrzeb, przybyły poczty sztandarowe oraz wojsko.

Homilię wygłosił i Mszę św. odprawił w asyście dwóch innych kapłanów o. Jerzy Pająk - Kapelan żołnierzy AK. Nawiązał w niej do przeczytanej Ewangelii, w którą wplótł drogę życiową Zmarłego.

Ze względu na fatalne warunki atmosferyczne, pożegnania zostały wygłoszone w kościele w Czyżynach. Przemawiali w kolejności: córka Elzbieta Jakimek-Zapart, kpt Stanisław Szuro honorowy prezes Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego oraz płk Czesław Naleziński żegnający zmarłego kolegę w imieniu WIN oraz Oddziału Krakowskiego ŚZŻ AK.

Uroczysty charakter zgodny z ceremoniałem wojskowym, zapewniła Kompania reprezentacyjna Garnizonu Krakowskiego, która wystawiła asystę i poczet sztandarowy oraz oddała salut nad mogiłą. Chowaniu trumny towarzyszyła melodia grana przez żołnierza na trąbce.

Akowcy lwowscy za pośrednictwem p. Małgorzaty Janiec przekazali w woreczku garść ziemi przywiezionej ze Lwowa ze słowami: "Środowisko Żołnierzy Armii Krajowej Obszaru Lwowskiego im. Orląt Lwowskich w Krakowie żegna naszego kolegę i zasłużonego dla Polski Żołnierza. Niech ta ziemia lwowska utuli Cię do wiecznego snu. Żegnaj Przyjacielu".

fot. i tekst Małgorzata Koszarek