Dnia 24.04.2008 r. w Muzeum Armii Krajowej miało miejsce otwarcie wystawy: "Konfederacja Polski Niepodległej w walce o Niepodległą Polskę 1979-1991". Z tej okazji do Muzeum listy nadesłali: Bogdan Klich, Minister Obrony Narodowej - list odczytał Płk. Andrzej Kuśnierek Szef Sztabu 2 Korpusu Zmechanizowanego, Marek Nawara, Marszałek Województwa Małopolskiego i Honorowy Patron wystawy - list odczytał Przewodniczącego Rady Muzeum AK Kazimierz Barczyk, dr hab. Janusz Kurtyka, Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - list odczytał Krzysztof Bzdyl jednocześnie składając podziękowanie osobom i instytucjom, które pomogły w zorganizowaniu wystawy.

**********

Rys historyczny Konfederacji Polski Niepodległej

KPN została zawiązana 1 września 1979 roku w Warszawie. Podstawowym jej celem było wywalczenie pełnej niepodległości Polski. Założycielami nowej partii byli większości działacze Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, na czele z Leszkiem Moczulskim. Od samego początku władze komunistyczne stosowały ostre represje wobec działaczy KPN. Czasy "karnawału Solidarności" nie okazały się łaskawe. Już w trzy tygodnie po podpisaniu porozumień sierpniowych aresztowano przewodniczącego KPN Leszka Moczulskiego. Później, do stycznia 1981 uwięziono m.in. Tadeusza Stańskiego, Tadeusza Jandziszak, Romualda Szeremietiewa, a w Krakowie Krzysztofa Bzdyla. W październiku 1982 roku, a więc w okresie Stanu Wojennego zapadły w Sądzie Wojskowym wysokie wyroki za działalność niepodległościową wobec głównego kierownictwa KPN. M. In. Leszek Moczulski otrzymał karę 7 letniego więzienia. W lipcu 1984 roku na mocy amnestii działacze "Konfederaci" zostali uwolnieni, a w grudniu tegoż roku odbył się II Kongres KPN na którym powołano nową Radę Polityczną. Na wiosnę 1985 roku kolejna fala aresztowań rozbiła centralne struktury KPN. W warszawskim więzieniu przy ulicy Rakowieckiej zostali osadzeni: Leszek Moczulski, Krzysztof Król, Krzysztof Szomański, Adam Słomka i Dariusz Wójcik. Działacze KPN wyszli na wolność na mocy kolejnej amnestii, jaka miała miejsce 1986 roku. Bardzo ważne dla przyszłości działań KPN było spotkanie L. Moczulskiego z przedstawicielami obszarów Śląska i Krakowa. Miało ono miejsce w październiku 1986 roku na przełęczy Edwarda Rydza-Śmigłego koło Tymbarku. Właśnie tam zapadły decyzje o rozwijaniu akcji ulicznych, zwłaszcza demonstracji. KPN. Od samego początku KPN popierał strajki w Polsce, w 1988 roku. Np. pierwszą informację o nowohuckim strajku w kwietniu 1988 roku do Radia Wolna Europa przekazał jeden z ówczesnych liderów krakowskiego kierownictwa KPN, Zygmunt Łenyk. Oprócz niego, kierowali krakowskim KPN również Ryszard Bocian i Andrzej Izdebski. W 1989 roku młodzież związana z KPN, a także z Federacją Młodzieży Walczącej, Ruchem Wolność i Pokój, a także z częścią Niezależnego Zrzeszenia Studentów głośno wyrażała swój sprzeciw wobec rozmów przy Okrągłym Stole i obecności wojsk sowieckich w Polsce. Po długich wahaniach, KPN wystartowała również w czerwcowych wyborach 1989 roku. W 1990 roku Konfederaci zdecydowanie wystąpili przeciwko wyborowi gen. Wojciecha Jaruzelskiego na prezydenta, a jesienią tegoż roku poparli w wyborach prezydenckich Lecha Wałęsę. Na wiosnę 1991 roku, partia ta, po raz pierwszy w swojej historii znalazła się w polskim parlamencie i wprowadziła 51 posłów.